飽き

き・やす~aki·yasu~i4

Adj.
1 labil; ohne Ausdauer.
2 wankelmütig; launisch.
Mizenkei
あきやす•かろ{う}
Ren’yōkei
あきやす•く{ない・た}
あきやす•かっ
Shūshikei あきやす•い{。}
Rentaikei
あきやす•い{とき}
Kateikei あきやす•けれ{ば}